5 Nisan 2014 Cumartesi

KAYBOLDUM ESKİLERDE(GÜLE GÜLE PAMIR)

    Yok Pamir senle başedemedim bu gece olmadı uyutmadın beni çocuk. Yere düşen ekmeği alıp öperdik,yağ satardık bal satardık ama birbirimizi satmazdık.Iyi çocuklardık, iyi yıllardı 90 lı yılların başı GÜYA. 
    Küçücük çocuğum ben. Yaz saati uygulaması hava aydınlık. Yemek bir türlü pişmemekte,ocağın altı açıldıkça açılmış evi sarmış bir buhar. Annemle inatlaşıyorum "çıkma yemek 5 dakikaya hazır" diyor. Ben beş dakkikayı kâr sayıp alıp topumu çıkıyorum dışarı. Ankara'nın en iyi semtlerinden birinde oturuyoruz.Güvenli bir sokak bizimki bir ucunda polis karakolu bir ucunda askeriye var kapısında birsuru nöbet tutan asker var. Onlar vatanı koruyor. Ben bu vatanın parçasıyım elbette benide koruyorlar. Bu durumun çocuk benmerkeziyetçiliği olduğunu yıllar sonra üniversitede derste öğrenecektim. Askeriyenin duvarı dibinde başladım topumla oynamaya.  
    Bir erkek sesiyle kafamı kaldırdım -adın ne senin güzel kız 
-yüz vermedim çok, en azından oyunumu bozmadım ağzımın kenarıyla Başak dedim. Soruları hiç bitmedi. Annen ne iş yapıyor? Baban ne iş yapıyor? Nerde oturuyorsunuz? Annemi gördüm bu sırada balkona çıkmıştı. Işte annem dedim gösterdim. Bitmedi soruları arkadaşım olmuştu bikere. Kolumdaki bilezikleri sordu. Altın mi onlar?? Eyvaaah tutturupta çıktığım için onları kolumda unutmuştum. Oysa hiç izin vermezdi annem onlarla dışarı tek çıkmaya. Evet dedim. Sıkıldım ben görüşürüz dedim. Eve koyuldum. Gitme dedi o adam hızla uzaklaştım. Birinci katı çıktım arkamdan o adam geldi Başaak su bileziklerine bakıyım bidaha. Off dedim git artık içimden kaldırdım kolumu uzattım adama. Incecik bileğimden çekti bileziği. Bağıramadım apartmanda çocukların apartmanda bağırması yasaktı o yıllarda. Koştum peşinden, koştum. Ufacık ciğerlerim şişene kadar koştum. Gitmişti, nokta olmuştu birkere. Yetişemedim. 
    Ben insanlara güvenimi böylelikle hiç tanımadığım o arkadaş canlısı adama çaldırmış oldum. Annem suçlumuydu? Bence kesinlikle değil. Bazı olaylar olacağı vardır olur. Tıpkı Pamir'inki gibi. Engel olunmaz,suçlu olunmaz. Ben şimdi düşünüyorum ucuz atlatmışım. Pamir atlatamadı. Melek oldu oda. Üzgünüm çok, üstüste geldi hep bugünlerde.Her kötülük canımı yakıyor. Yolun ışık olsun Pamir. Allah rahmet eylesin. Allah tüm çocukları kötülerden ve kötülüklerden korusun. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder