Hamilelik serüvenini yaşarken çatırdamaya başladı ilişkilerimiz.radikal değişiklikler oldu hayatımızda. Artık farklıydık birbirimizden. Onlar bara gitmek isterken,ben bardan sıkılır oldum. Yasaklı bir sürü içecek,sigara dumanı,gürültü hamilelikle çelişen şeylerdi. Güdüsel olarak sürekli hamilelikten ve bebekten konuşmak istiyordum üstelik. Onlardan da konuya katılan oldu elbet ama fikirler annelerden duyma bayat fikirlerdi bu da beni cezbetmedi.
Güya iyiliğim için çok kilo aldığım konuları açılıyor bu tarz konularda beni ciddi ciddi üzüyordu. Sigarayı bırakmıştım elimi koyacak yer bulamıyordum. Dışarı çıkma bende sigara içme isteği uyandırırken, insanların dumanı yüzüme yüzüme üflemesi beni iyiden iyiye içecek olsam ben içerim niye senin dumanını kokluyum gibi bir düşünce yapısına itiyordu. Yanımda içmeyenlerde oluyordu tabi balkona çıkıyordu onlarda. Koca salon bir anda boşalır, dakikalarca yanlız beklerdim,gelsinler diye.Ne onlar rahat edebiliyordu nede ben. Onlar gibi hareket edemiyordum riskli bir gebelik geçiriyordum. Günün büyük kısmı dinlenmem gerekiyordu.Sanırım birbirimiz için eğlenceli değildik.
Hamile arkadaşlarım oldu saatlerce hamilelik serüveni konuştuğum. Çocuklu arkadaşlarım oldu saatlerce çocuklardan sohbet ettik.Farkettim ki eski günleri,anıları özleyip ara ara arkadaslarimı arıyorum ama eksik kalıyor işte birşeyler eskisi gibi değil. Bikere ben güvenimi yitirdim onlara karşı. İsterdim ki benim yerime koysunlar kendilerini. Korktuğum günler, zor bir süreç. Beraber olalım isterdim ,olmadı. Haklımıyım? bence haklıyım, onlarda haklı. Tercih meselesi oldu bizim iş.
Tüm arkadaşlıklarımı gözden geçirdim. Çocuklu hayatımızda kimileriyle daha samimiyiz, kimileriyle artık daha uzak. Başta çok üzen bu durum doğal bir eleme ve mevcut özümseme sağladı. Hepsinin canı sağ olsun.
